Artikel Reisverslag Brussel 2017

Ik kreeg een weekendverblijf in Brussel van mijn geliefde echtgenoot en zwager Martin. Ik wist pas 's avonds op het vliegveld waar ik naartoe zou vliegen en het was echt een leuke verrassing. De hele vlucht verliep zonder complicaties. We landden op de luchthaven van Charleroi en van daaruit gingen we verder met de bus naar Brussel. De bushalte stond vol met mensen en we kwamen bij de tweede bus, die na ongeveer twintig minuten arriveerde. De reis duurde een uur. Vanaf de halte gingen we rechtstreeks naar het hotel en naar bed. Morgen wacht ons een uitdagende dag.

In de ochtend gaan we eindelijk naar het centrum om de schoonheid van Brussel te zien. We nemen de metro en kiezen het Atomium als eerste toeristische attractie in Brupark. De eerste look is geweldig voor mij. Ik kwam er natuurlijk pas ter plekke achter dat het een 165 miljard keer vergroot kristalrooster van ijzer was. Omdat het zaterdagochtend vroeg is, wordt het Atomium belegerd door toeristen. We lopen iets voor, we betalen entree en willen zo snel mogelijk binnen zijn. We gaan door de controle bij de ingang en gaan om alle open ballen heen. Natuurlijk bezoeken we ook het restaurant in de hoogste bol, waar we na enkele minuten eindelijk het personeel en de versnaperingen zullen zien. Het is een prachtig uitzicht op de Mini-Europa en de omgeving. We zullen een bezoek aan de Mini-Europe niet missen, een park met ongeveer 300 schaalmodellen van belangrijke Europese gebouwen. Bij de ingang krijgen we een folder en worden we tegengehouden door een fotograaf met een clown in kostuum, dus voor zo'n 6 euro maken we een mooie foto. De modellen zijn echt mooi uitgewerkt en we houden ook van de knop voor elk van hen, die het volkslied van het land activeert. Deze attractie is zeker een bezoek waard. Het is even na één uur 's middags en we gaan op weg naar het volgende punt van ons bezoek, de plasjongen Menneken Pis, gelegen op de hoek van Rue de l'Etuve (Stoofstraat) en Rue des Grands Carmes (Lievevrouwbro­ersstraat), nabij de Grote Markt. Deze kleine jongen is een symbool van Brussel en ondanks dat hij heel klein is, krijgt hij veel bezoekers. Zijn kleren wisselen elke dag. De ene dag zagen we een nationaal kostuum en de volgende dag een gevangenisoutfit. Sinds 1987 heeft hij ook een evenknie, het plassende meisje Jaenneke Pis. In 1998 voegde de plashond Zinneke Pis zich bij hen. Meteen daarna komen we aan op het Grande-Paleisplein, dat me helemaal in de ban hield. Het mooiste plein dat ik ooit heb gezien. We hadden het geluk een hoge kerstboom, een marktplaats en een kerststal te zien. Natuurlijk zijn er ook een aantal cafés, restaurants en patisserieën. Op de toren staat een standbeeld van Sint-Michiel, de patroonheilige van Brussel. Ik was verrast dat België een land van friet is. Volgens de legende zou dit te wijten zijn aan Amerikaanse soldaten die tijdens de Tweede Wereldoorlog in België aankwamen, waar Belgische Franstalige soldaten hen voor het eerst frietjes serveerden. Volgens Franstalige collega's is de Franse aanduiding voor frites, die zich in de loop van de tijd over de hele wereld heeft verspreid, gebleven. Pommes frites is een nationale delicatesse geworden waar Belgen en Nederlanders terecht trots op zijn en daarom hebben ze in sommige regio's de Vlaamse aanduiding behouden – zoals aan de zuidgrens van Nederland met België, waar ze nog steeds Vlaamse frieten heten. Daarom konden we het hoorntje frietjes, die hier op bijna elke hoek worden verkocht, niet weerstaan. Er worden veel verschillende sauzen geserveerd, waarvan we eerst niet wisten welke. Ze zijn uitstekend! Zodra ik klaar was met eten, zeilde ik naar de kraam met warme dranken en schattige kerstmokken in de vorm van een schoen voor ongeveer 5 euro. Ik weet dat ze in elke markt traag zijn, maar ik vond het zo leuk dat ik het moest kopen. We wandelen door de stad en worden overweldigd door de smaak van wafels, die ook op elke hoek worden verkocht en die een integraal onderdeel zijn van België. Het verkoopt met zoveel verschillende ingrediënten dat je niet weet hoe snel. Martin en ik gingen naar een gespecialiseerde wafelwinkel. Ik had geen trek in fruit, dus nam ik een wafel met slagroom en chocolade voor in totaal 5 euro. Martin bestelde een wafel met aardbeien, slagroom en chocolade. Met een ironische glimlach pakte de verkoopster een rekenmachine en begon de afzonderlijke ingrediënten te tellen. Op haar gezichtsuitdrukking stond dat ze zei: „Ja jongen, als je weet hoeveel het je gaat kosten, eet je net als iedereen een wafel met suiker“ zodra bleek dat ze 9 euro zou betalen, Martin verrast met zijn stenige uitdrukking en antwoord : „ja, het is goed“ en de dame ging naar de spin. Dat maakte me echt aan het lachen. We hebben een tijdje over het plein gelopen en omdat we best moe waren en 's avonds meer plezier hadden gepland, besloten we te relaxen in het hotel. Ontspannen gingen we naar de pub, die net om de hoek was. Jupiler-bier was uitstekend, maar natuurlijk hoeft het er niet goed uit te zien bij Tsjechische roodharigen. België is een bekende bierproducent. Hoewel de Belgen het iets minder drinken dan de Tsjechen, produceren ze duidelijk de meeste soorten bier ter wereld in verhouding tot de grootte van het land. We waren een beetje verrast dat de dame ons zonder twijfel kleine biertjes (0,25 l) bracht. Tijdens de tweede ronde waarschuwden we haar dat we veel dronken en het plezier ging door. De pub was leuk, de dame was aardig en bereid om ons lekkers te brengen met het bier. Eens was het chips, de tweede keer noten, dan salami en kaas. Super goed. Natuurlijk serveerde ze het ons niet uit sympathie, ze rekenden alles aan. We keerden laat in de avond terug naar de kamer en kregen energie voor de derde dag van ons bezoek.

Zodra we wakker werden, sneeuwde het prachtig. Nadeel was dat we de hele dag buiten hebben doorgebracht. Het vliegtuig vliegt 's avonds om 20:15 uur naar ons toe, we hebben onze tijd verspild met rondlopen in de stad. We kwamen een sensationele smurfenwinkel tegen, gingen naar een Italiaans restaurant en proefden niet alleen pizza maar ook Maesbier en kochten souvenirs. Alleen het weer was niet erg geslaagd, toen het niet sneeuwde, regende het, maar we lieten de dag niet slecht gaan. De laatste keer hebben we het onderweg genomen door de plassende jongen en hebben we een paar foto's gemaakt. Hij zat vandaag in de gevangenis en het kwam hem goed uit. We willen het Koninklijk Paleis zien en dus vervolgen we onze weg volgens de navigatie. Wat betreft het Koninklijk Paleis, het zou een van de mooiste gebouwen van Brussel zijn, een juweel van neoklassieke architectuur, gelegen tegenover het aangelegde Parc de Bruxelles, waar we onder meer het gebouw kunnen vinden waarin het Belgische parlement is gevestigd . Koning Filips van België woont niet in het paleis, het gebouw dient enkel voor representatieve en administratieve doeleinden – hier worden audiënties, festiviteiten, banketten gehouden, buitenlandse delegaties worden hier ontvangen. De hofmeester, militaire commandant of hoofd van het koninklijk kabinet is hier in functie. Het ontsnapte heel snel, en aangezien de bus naar Charleroi Airport bij de bushalte staat te wachten, gaan we ermee. We zijn doorweekt en genieten van de rust. We hebben veel tijd omdat het vliegtuig om 20:20 vliegt en twee uur vertraging heeft. Hoe dan ook, Brussel fascineerde me en het was het mooiste kerstcadeau dat ik ooit heb gekregen.

Uitzicht vanuit het restaurant in de hoogste bol van Atomia

Model-

Gespecialiseerde bierwinkel

Showcase van een gespecialiseerde pralinewinkel

Gespecialiseerde smurfenwinkel, voor kinderen prachtig. Maar ook voor ons :-)